Staroplaninski melem

Sirovine za pravljenje melema se beru na Staroj Planini. Stara planina pripada grupi venačnih planina, a njen glavni venac prostire se približno od Zaječara do Crnog mora u dužini od oko 550 km. Pri tom manji deo glavnog venca (oko 150 km) predstavlja granicu izmedju Srbije i Bugarske.

Na Staroj planini je utvrđeno postojanje 1.190 biljnih vrsta i ubraja se u značajne centre tercijarnih i i glacijalnih endemoreliktnih vrsta. Specifične biljne vrste su Krilasti zvončić, kao lokalna endemska vrsta i Pančićeva žablja trava, centralnobalkanski endemitet koji kod nas postoji samo na Staroj planini. Zatim Plava Lincura (Gentiana alba) takodje vrlo retka i sada je ima samo na višim istaknutim krečnjačkim stenacima. Takodje Plava lincura – zakonom zaštićena vrsta. Od šumskih i zeljastih zajednica interesantne su zajednice planinskih tresava na Jabučkom ravništvu, Babinom zubu i u predelu Arbinja.

Floristički u odnosu na nacionalnu floru na Staroj planini raste 24,5% biljnih vrsta od ukupnog fonda flore Srbije. Stara planina je značajniji centar tercijalnih i endemo-reliktnih biljnih vrsta, koje su se zadržale u klisurama, kao i glacijalnih relikata i endema na visokim delovima planine.